Slapeloze nacht

Slaap is mijn beste energie-gever.
Het zó fijn om je even over te geven aan niets.
‘Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden vandaag’. Zoiets.
Dat vind ik zo lekker aan de winter: buiten is het koud en guur, binnen warm en geborgen.
De natuur gaat in de rust, en ik ook. Winterslaap-tijd.

Jammer genoeg lukt het slapen de laatste weken niet zo.
Soms heb ik van die periodes.
De oorzaken? Van alles en niks.
‘Alles en niks’ is dan ook precies wat me wakker houdt; het gaat nergens over.
Dit stukje gaat over zo’n nacht.

Nachtkronkels

Ik knip het nachtlampje uit.
Het is goed donker in de kamer.
Kas slaapt. Ik luister naar zijn rustige ademhaling.
Ik heb m’n boek net weg gelegd.
Russische sprookjes, past zo mooi bij dit seizoen.
Ogen dicht. Toe maar, slapen.

Zo gaat het natuurlijk niet.
Mijn energie kan dan wel op zijn, mijn geest is nog niet klaar.
Eerst eens kijken of ik die kan verleiden wat rustiger te zijn.
Heerlijk, heerlijk. In het warme bedje.
Op weg naar een weldadige slaap. Morgen weer fris en fruitig, de halve batterij weer opgeladen.
Over fris en fruitig gesproken..misschien morgen ook maar eens wat groente in mijn smoothie doen. Er zijn nog wortels. En courgettes.
Als ik daar de schil af haal, krijg ik geen groene dingen in mijn oranje sinaasappel-smoothie. Met wortels. Lijkt me een mooie toevoeging, zowel qua kleur als smaak.
Oranje vind ik zo vrolijk, energiek. Zonnig. Herfstig..misschien wat verwarmende gember erbij. Courgette geeft iets romigs.. Ja, dat ga ik morgen doen.
Nu eerst slapen.
Ik draai me op mijn zij. Alsof mijn gedachten dan een andere kant op worden geschud.

Droomland

I can’t get no sleep.
Hoe heette dat nummer toch? Ik weet het niet meer. Het ligt op het puntje van m’n tong..
Kas kan ik het niet vragen. Die kent ook veel liedjes. Maar hij slaapt.
Ik zie die zanger zó voor me, hoor in gedachten het hele nummer voorbij komen, zie de afgeladen zwetende en kolkende menigte in de concertzaal, de flitsende stroboscoop.. maar hoe het liedje heet..of die band?
Ik weet dat het niet uit maakt, maar nu wil ik het weten.
Ik knip het licht aan, zoek op mijn telefoon. Haha, het nummer heet Insomnia!
Van Faithless.
Pompt al nachten door mijn hoofd.
Glimlachend doe ik het lampje weer uit en ga op m’n andere zij liggen.

Ik vervolg mijn weg. Het helpt misschien als ik bedenk dat ik gewoon moe ben. Loom.
Lekker slapen. Moe..ik zie mezelf al liggen in het zonnetje. Ogen dicht..
Het gitaartje en de trompet van Buena Vista Social Club.
Chan chan.. Ik weet niet waar het liedje over gaat. Kan ik morgen wel uitzoeken.
Nu gaan we slapen.
Doezelen op het denkbeeldige strand.
Mijn ogen zijn dicht.
Toch zie ik de hele wereld voorbij trekken. In liedjes.
Ik bedenk ze niet, ze komen gewoon op. Het is druk in mijn lome vakantie-wereld.
Deze nacht hebben we Spaanstalige avond, dus via Me gustas tu naar Eres tu (tja) naar ‘t was aan de Costa del Sol (tingelingeling! kuch) door naar El Partisano/Bella Ciao van La Casa di Papel. Eigenlijk een oud Italiaans partizanenlied, dat later aan het begin van de wereldwijde lockdowns werd gezongen op balkons.. maar ja.
I can t get no sleep..

Misschien toch maar weer even op m’n rug liggen.
Ik draai m’n kussen om.
Toen ik klein was, sliepen Zus en ik bij elkaar op de kamer.
Nadat mijn vader eerst met ons diverse liedjes en versjes had gezongen, gingen wij nog even door.
Om beurten zongen we een liedje voor elkaar, iedere keer eindigend met ‘en nu jij’.
Als de liedjes ‘op’ waren, bedachten we zelf wat. En als het dàn erg lang stil bleef, volgde een aarzelend ‘slaap je al?’
Liedjes helpen me nu niet. Maar ik krijg ze niet uit.
I can t get no sleep.
Ik wil stilte.
Within the sound of silence.
Hello darkness my old friend..
Ik knip het licht weer aan.

Eruit!

Kas is nog steeds in diepe rust. Ik weet niet wat ik moet doen.
Voorzichtig doe ik het licht weer uit en loop zo zachtjes mogelijk naar beneden.
De kat ligt lui op de stoel.
Wat heerlijk.

Zouden er ook katten zijn die niet in slaap kunnen komen?
Heeft deze in ieder geval geen last van, ons nachtdier. Roofdier.
Echt niet. Steekt nog geen poot uit.
Het enige wat zij doet om aan haar kostje te komen, is bij haar bakje staan en mauwen als het te lang duurt.

Ik kruip met de laptop de bank. Zouden er meer zijn, zoals ik nu? Vast wel.
Ik typ bij de zoekpagina dat ik niet kan slapen.
Er komt een hele rits aan oorzaken, hulpmiddelen, websites, apps, boeken en cursussen voorbij. Sommige gratis, de meeste betaald.
Slapen is big business!
Fraai. Ik zet wat apps op mijn telefoon en bekijk welke ik straks eens zal uitproberen. Meditatie, hypnose, het maakt me niet uit. Als het maar werkt.
Op de app InsightTimer (er zijn er vast meer) staan duizenden meditaties: kort, lang, in alle talen, op diverse onderwerpen, èn gratis.
Perfect. Ik doe mijn oordopjes in en zet een meditatie op.

Let it gooo!

‘Laat je gedachten als wolkjes wegdrijven..’
Ik hoor een rustige vrouwenstem die de letter ‘s’ uitspreekt alsof haar tanden iets naar voren staan.
Braaf transformeer ik mijn interne beelden in een wolkje.
‘Neem ze waar en laat ze gaan..’
Laat het los, laat het gááan!
‘Richt je aandacht op je ademhaling.
4 tellen in..7 tellen vasthouden..8 tellen uitademen..’
Pfff…met moeite haal ik de acht tellen.
Is het echt de bedoeling dat ik naar adem ga lopen happen? Mijn aandacht verslapt.
Laat het los, laat het gááán.. En doorrrr..
4 tellen in..5 tellen uit nu…dit lukt beter.
‘En weer terug naar je normale ademhaling’.
‘Adem maar mee. Steeds dieper, kalmer..’

Als onder water zwemmen. Dan moet je ook heel erg je ademhaling verdelen.
Mijn gedachten zwemmen als vrolijk gekleurde vissen voorbij, terwijl ik steeds rustiger en dieper ga…

Ik word wakker van een dopje dat uit mijn oor valt.
Wakker?! Dus het werkte! En nu?
Was niet echt een powernap. Mijn brein voelt trager. Die heeft wel zin in een dutje.
Nu wel.
Het is nog steeds donker. De kat beweegt een oortje en dommelt verder.
Ik kijk op mijn telefoon. 5 uur. De meditatie is al een kwartier voorbij.
Het einde heb ik niet meegekregen.
Ik voel dat ik het koud heb. Toch maar terug naar boven, naar het warme bed?
Of douchen en om een uur of 8 weer instorten?
Het is nog maar net stil. Eindelijk.
Toch maar naar boven, dan.
Gewoon even liggen.