Pittige paprikasoep

Deze keer een kooktip van de week. (Een week is bij mij een vrij rekbaar begrip).
Groenten zijn erg gezond, maar ik hou er niet van om ze rauw weg te knagen. Zeker niet in de winter. Ik ben dol op soep. In ieder seizoen lekker.
Natuurlijk is het wel zo makkelijk om een blik, pak of zak open te trekken, maar zelf maken is niet moeilijk. Perfect om te experimenteren. Je kan het zo gek maken als je wil. Een (staaf)mixer is dan wel handig, die maakt van alles een egale massa. Of minder egaal, als je hem op standje ‘grof’ zet.
Het snijden van de paprika’s is het meeste werk. En daar kan je zelfs een keukenmachine voor gebruiken, maar die heb ik dan weer niet.

Wat heb je nodig?

En een staafmixer, ongeveer 2 liter water, een pan en een beetje olie.

4 paprika’s: zaadlijsten verwijderen en in blokjes snijden.

1 pepertje: deze Madame Jeannette is erg pittig, eentje is genoeg. Als je het wat minder pittig wil kan een gewoon rood pepertje of cayenne natuurlijk ook. Ook hier de zaadjes eruit halen en het pepertje in kleine stukjes snijden.

Verhit een beetje olijfolie in een pan.
Voeg de gesneden paprika en peper toe.
Een paar minuten even bakken op hoog vuur. Goed door elkaar blijven husselen zodat niks aanbakt.
Vuur weer zachter zetten.
Tomatenpuree door de groente heen scheppen.
Water erbij, ongeveer 2 liter. Zodat de paprika’s net onder water staan.
Alles aan de kook brengen.
De 2 bouillonblokjes erbij doen, vuur weer zachter zetten.
Met deksel erop minimaal een kwartier laten pruttelen, zodat de paprika’s zacht zijn.
Af en toe roeren.
Als je het na even geproefd te hebben wel best vindt: vuur uit zetten.
Pan op het aanrecht.
Staafmixer erbij pakken: en mixen die hap! Is het te dik, dan kan je nog wat water toevoegen.

In een kommetje en smullen maar!
Eventueel kan je nog wat gehakte peterselie ter garnering erop doen.
Of een scheutje room.
Ook lekker met een stokbroodje met kruidenboter of kaas.
Ik was vergeten een foto te maken, dus dat heb ik net even gedaan zonder franje.
Het broodje had ik al bij de vorige kom opgegeten.

Het ziet er vrij gewoontjes uit. Puur, zou je het ook kunnen noemen. En dat is wat ik proefde: puur paprika met een peperkickje.